20 Eylül - İyi ki doğdun Mercan'ın Babası :)

Eylül ayı bizde bol bol özel günlerle dolu, 15 Eylül'den sonra şimdi de 20 Eylül'de sevgili eşim Murat'ın doğum gününü kutladık:)

20 Eylül Cumartesi gününe işlerin yoğunluğundan mesaiye kalarak başladık:) Beni istememelerine rağmen inatla sabah kalkıp ben de gittim onlarla işe.. Zaten bu seferki doğum gününde öyle sürprizler falan yoktu, önceden Murat'la konuşup birlikte dışarıda güzel bir akşam yemeği yeriz diye kararlaştırmıştık.. Daha doğrusu o sürpriz yok diye biliyordu, sürekli birlikte plan yaptığımız için:)

Gerçekten de 20 Eylül günü iş çıkışında hazırlanıp Tuzla' ya daha önce çok sevdiğim "Kekik" adlı restorana gitmek için yola çıktık.. Yola çıkarken Mercan yine benim kaburgam üzerinde denemeler yapmaya başladı, sırtıma da vuran ağrı dayanılmaz bir hal alıp bir de üzerine mide bulantısı eklenince iyice tedirgin oldum ve hastaneye gitmeye karar verdik.. Gitmez olaydık:/ Doktoruma yetişemediğimiz için acile gitmek zorunda kaldık. Şikayetlerim doğum sancısıyla ilgili olmadığı için nöbetçi doktorun muayene edeceğini söylediler.. Nöbetçi doktor diye bahsettikleri ise tesadüfen benim yıllardır gittiğim dahiliye doktorum Hikmet Bey çıktı.. Beni hamile olarak görünce şok oldu tabii :) Muayene sonucunda safra kesesi ihtimalini düşünerek bir iki tahlil ve ultrasonla bakılmasını istedi.. Tahlillerim temiz çıktı, ultrasonda ise her şey daha da netleşti.. Mercan sağ kaburgamın içine ayağını sokmuştu.. Tabii buna da yapacak hiçbir şey yok.. Artık doğuma kadar sabredeceğiz.. Acil çıkışında ödediğimiz fatura da tuz biber olunca güzel bir moral bozukluğuyla Tuzla'ya doğru yola devam ettik...

Aksilikler bizi bırakmak istemiyordu ama :) Kekik diye bahsettiğim restoran çoktan kapanmıştı.. Yerine onun yanındaki Filizler Köftecisinden bir şube daha açılmıştı.. Oraya da ben gitmek istemedim, sonuç olarak geri dönüş için yola koyulduk ve kendimizi yine Neomarin'de tavuk ve kumpir yerken bulduk:) Olsun yine de sonuç olarak huzurlu ve keyifli bir yemek oldu benim için:)

Dönüşte de abimler bizi çağırdı, oraya gittik.. Orada da ayrı bir sürprizle karşılaştık; Annem ve babam kimseye haber vermeden çıkıp gelmişler. Tam bir doğum günü sürprizi oldu bize :) Yengem yine güzel bir pasta yapmış, hep birlikte afiyetle yedik.

Yengemin ellerinden doğum günü pastası :)

Ailem ve Eşim

Yavrucuklarım enişteleri ile :)

Yavrucuklar ve biz:)

Ailece doğum günü kutlamamızdan sonra Murat'la eve döndük.. Doğum günü faslı burada bitmişti, en azından Murat öyle sanıyordu:)

Ertesi sabah kahvaltı hazırlama niyetindeydim ama o sırt ağrısı bütün gece devam edip beni uyutmayınca sabah da kalkamadım tabii:/ Murat benden önce kalkıp işe girişmiş, ben de ona yardım ettim ancak..

Saat 12'ye yaklaşınca da Murat'a annemlerin çay içmeye geleceğini söyledim, balkonda saksı devrilmiş orayı süpürmesini istedim.. Aslında niyetim onu oyalamaktı tabii:) Saat tam 12'de camdan baktığımda Emre Bey'in taksiden indiğini gördüm.. Murat'a hemen apar topar "Bora geliyor sen hemen süpürgeyi arka odaya koy, sonra elinden alamayız" dedim ve arka odaya gitmesini sağladım. Bu sırada kapıyı açtım ve Emre Bey elinde kocaman bir çanta ile içeri girerken Murat yabancı birinin geldiğini fark edip bana işaretler yapmaya başladı :) Yüz ifadesi görülmeye değerdi gerçekten:) Ben de bilmiyormuş gibi davranmaya başlayınca iyice şaşırdı:) Derken emre Bey elindeki kocaman çantayı da alıp salona girdi, koltuğa oturdu.. Murat da ona duruma anlam veremeyen bir ifadeyle selam verip yanına oturdu.. ve sonunda Murat'ı rahatlatan konuşma geldi "Eşiniz size bir sürpriz yaptı, masaj seansı için geldim..." :D

Murat'ın bu seferki hali sevinç-şaşkınlık karışımıydı:) Bir yandan uzun zamandır istediği - hatta bir önceki akşam "keşke gidebilsek" dediği- masaja kavuşmuştu, hem de kendisinden habersiz yapılan bu organizasyonun şoku içerisindeydi:))

Sonrasında ise salonun ortasına açılan kocaman bir masaj yatağı ve üzerinde uyuya kalan sevgili kocam :) Emre Bey ve eşi bu işi birlikte profesyonel bir şekilde yapıyorlar, hamile olmasam eşiyle birlikte gelmesini rica edip ben de yaptırırdım.. Özenmedim değil valla :) Artık doğumdan sonra bütün aile sırayla yaptırırız :)