Fikirbaz Anne

Mercan doğduğunda Didem bizi ziyarete gelmiş ve o gün Ayşe Nil'in 40'ı olduğunu söylemişti.. Biz de kırkımızı uçurmak için, bir nevi iade-i ziyarete Didemlere gittik:) Daha önce sadece abimlerin evine misafirliğe gitmiştik ama orası benim doğup büyüdüğüm yer olduğundan çok da "misafirlik" sayılmazdı:) İlk gerçek misafirlik deneyimimizi Didem'lere giderek yaşadık. Aynı bizimki gibi bebekli bir ev olması bizim için büyük bir avantaj oldu. Sonuçta onların da dertleri, yaşadıkları aynı:) Yanımıza çanta almadan gidebileceğim rahatlıkta, her şeyimizin aynı olduğu bir ev:) İlk evden çıkış biraz zorlu oldu tabii, hazırlanmak ve Mercan'ın eşref saatini kollayıp onu hazırlayıp çıkmak kolay olmadı:) Tam evden çıkarken tekrar emmek isteyip ortalığı yıkan bir kızım var çünkü:) Neyse bir şekilde hazırlanıp çıktık, biraz da geç kaldık ama olacak artık o kadar.. Bu arada; Şu asansörde fotoğraf çekme sevdamız yüzünden, 7. kata geldiğimizi fark etmemişiz, b

Bu sabah kırklandığımıza göre yılbaşı için abimlere gitmemize bir mani kalmadı:) Hazır yengemin ailesi İzmir'den, kardeşi Seçil de Almanya'dan gelmiş..Hep beraber şöyle geniş aile olarak yılbaşımızı kutlayalım dedik.. Aylar sonra ilk kez makyaj yapıp normal kıyafetler giymek çok iyi geldi bana da:) Gezmeye hazırım:) Yengem güzel bir sofra hazırlamış, afiyetle yedik içtik.. Her ne kadar ben vaktimin çoğunu Mercanı emzirmek için Boranın odasında geçirsem de, keyifli bir akşamdı.. Kucakta uyuyakalan tavşan:) Mercan İnci ve Bora'ya uzun uzun güldü, daha önce hiçbirimize bu kadar güldüğünü görmemiştik:) Nasıl da biliyor yaşıtlarını.. Ailemizin cücükleri :) Seçil teyzesi Almanya'dan Mercan için çok hoş bir yağmurluk, bize de çikolata getirmiş. Çok beğendik hediyelerimizi:) Annem de İnci ve Bora'ya birer oyuncak almış, bütün akşam onlarla oynadık.. Uzun zamandır koca göbeğim sayesinde onlarla doğru düzgün sarılamıyor, oynayamıyordum.. Yılbaşında heps

1 ayı doldurunca zaman nasıl hızlandı, nasıl geçiyor anlamıyoruz.. :) Artık birbirimizin huylarına alıştık, düzenimizi oturttuk.. Keyfimiz yerinde çok şükür:) Doktor kontrolümüz de güzel geçti, önce sağlık ocağında aşımızı olduk, sonra hastanede rutin muayene sonrası kalça ultrasonumuzu çektirdik.. Maşallah kilo da almış, boyu da uzamış.. :) Artık kırklanmaya ve dışarı çıkıp gezmeye hazırız:) Kırklanmaya Hazırım :) Normalde tam kırkıncı günümüz Cumartesi gününe denk geliyordu ama ananem ve annem kızların 37. günde kırklandığını söylediler.. İnternette veya çevremde başka hiç kimsenin bu 37. günden haberi olmadığını görünce başta çok itiraz ettim:) Ama 37. günü yılbaşı olduğu ve akşam abimlere gidecek olduğumuz için sonunda ikna oldum.. Zaten geleneksel bir şey, 3 gün önce ya da sonra ne fark edecek ama insan takıntılı olmasın işte benim gibi:) Çarşamba günü sabahı daha önce sözleştiğimiz üzere Aysu Teyzem bize geldi.. Zaten İnci ve Bora'nın kırk banyosunu da o yap