40. Hafta - Bitmeyen Gebelik yapmışlar =)

Ne demişim en son? "Artık haftaya göbekli mi bebekli mi yazarım hep beraber göreceğiz.. Hadi hayırlısı =)" Seçimi yine göbekten yana kullandım ben :)

Öncelikle gebe grubundan arkadaşım Derya ve bebeği artık evlerindeler, bu haber hepimize çok iyi geldi:) Maşallah ikisine de.. Derya ikinci kez gebelikten anneliğe terfi etmiş olsa da gruptaki yeri değişmedi:) Bu sefer de tecrübe paylaşımı ile bizlerle :)

40. Haftamı doldurduğum şu günlerde artık, çevrem de benimle birlikte "aktif" olarak bu bekleyişe katılmış durumda..
Yarım gün boyunca Facebook, Instagram veya whatsapp üzerinde sesim çıkmasın hemen "Doğurdun mu?" mesajları geliyor:)) Evde veya dışarıda da durum aynı.. Yüzümü biraz assam "Sancı mı geldi?" Tuvalete girip biraz oyalansam TV sesini kapatıp dinlemeler:D Herkes merak ediyor tabii.. Hep yakında geliyor dediğimiz için ve o "yakınlar" bir türlü gelmek bilmediği için.. :)

Uzun bir aradan sonra yine bu hafta hep evdeydim.. Öyle olunca da haliyle kendimi dinlemelerim iyice arttı.. Buna engel olmak ve biraz hareket etmek için her gün çarşı ya da markete çıkmaya çalışsam da yine o yalancı sancılara yakalanmaktan kurtulamadım..

Hafta başında iyiydik, her şey normal - ağrı sızı yok.. Sadece kasılmalar oluyor onlar da hep "hazırlık" diye düşünüyordum.. Ama bir yandan da 39 hafta bitmiş, üstüne günler eklenmeye devam ediyorken "nerede kaldı, ne zaman olacak" diye sorulardan da kendimi alamadığımı fark ettim..

Derken Salı akşamı bir hareketlenme oldu, kasılmalar yanında bel ve kasık ağrısı ile gelmeye başladı..Bir, iki derken baktım ara ara gelmeye devam ediyor, zaman tutmaya başladım..15 dk'da bir sancı gelince ve evdekiler de artık "ne yapalım, gidelim istersen" diye sorulara başlayınca daha dikkatli dinlemeye başladım kendimi.. Bu sırada tabii sancı devam ediyor, 15 dk'da bir 3. sancı, 4. sancı derken "gidebiliriz belki, ama biraz daha bakalım" dediğim anda herkes birden hazırlanmaya başladı..:) Ben de bir yandan sancıları takip edip bir yandan hazırlanmak için yatak odasına gittim.. Ama giyinirken fark ettim ki bir azalma var, giyinmeyip salona geri döndüm.. Bu sırada Murat ve annem giyinmiş beni bekliyordu.. Saat gecenin bir yarısı olmuş..Ben "Yatalım en iyisi, yine sıklaşırsa gideriz" diyerek onları ikna edince vazgeçip yataklara dağıldık.. Gece boyunca çok kez kasılma ve sancı oldu ama düzensiz olduğu çok belliydi.. O gece pek uyuyabildiğim söylenemez.. Sürekli kasılmaktan ve heyecandan uyku falan da kalmadı bende.. Sabah Murat işe gitmek için kalktığında yeni yeni uyumaya çalışıyordum..Sancılar aralıklı olarak devam ediyor diye, sabah tekrar düşünmeye başladık.. Hastaneye gidip gitmemek ne zor bir kararmış yahu..

Nasılsa babam evde, araba var diyerek Murat'ı işe gönderdik ve normalde Cuma günü olan randevumu öne almak için doktorumu aradım.. Asistanı Berna ile konuştum, o da ağrım varsa gitmem gerektiğini söyleyince randevumu yazdırıp annem ve babamla hastaneye gittik.. NST de düzenli olmayan 2-3 sancı çıktı sadece.. Ardından muayenede doktor "1 cm kadar bir açılma var ama bebek başını yerleştiği yerden geri çekmiş" dedi.. Durum doktorun da hoşuna gitmedi ve bunu çok belli edince onun sürekli pozitif haline alışmış olan ben biraz panik yaptım tabii.. Boynunda da biraz kordon görünüyordu, bu yüzden geri çekilmiş olabileceğinden bahsetti. Boyu kilosu, suları her şeyi gayet iyiydi bunun dışında. Kilomuz 3335 gr olmuş..Benim doğduğum haftada,tam da benim doğum kiloma ulaşmış yani:) Sonuç olarak "Pazartesi 40 haftamız doluyor, şu an için bekleyelim, o gün baktığımızda hala yola girmemiş olursa ona göre bir planlama yaparız" diyerek ayrıldık doktorun yanından.. Tabii benim surat asık, hayal kırıklığına uğramış ve şaşırmış haldeyim..

Neyse ki inancımı yitirmedim, aylardır bununla ilgili bir sürü şey okumuşum.. Ters gelen bebeği bile bazı hareketlerle düzeltebiliyorken bunu neden halledemeyelim dedim, neler yapılabilir diye başladım araştırmalara.. Tabii ilk işim öncelikle gruba yazmak oldu:)14 gebe benden haber bekliyordu o sırada:))Aynı zamanda da ebe pınar'la konuştum, teknikler öğrendim.. Ardından evdekiler ve Muratla.. Herkesin pozitif yaklaşımı beni hemen kendime getirdi.. Gün içinde ara ara yine kasılmalar/sancılar devam etti..Hepimiz uykusuz olduğumuz halde eve döndüğümüzde annem birden temizliğe girişti..Salonun halılarını değiştirip, Mercan'ın odasına halı yaydık..Hatta misafir bile ağırladık, Aysu Teyzem kahveye uğradı. Yengem ve çocuklar da bizdeydi.. Evde birileri olunca düşünmeye pek vaktim kalmadı, sancılar da geçti normale döndüm tekrar.. Aysu Teyzem falda "4" rakamını gördü ve özellikle üstüne basa basa söyledi..Bakalım ne çıkacak 4 rakamından :)

Benim hamile yastığı İnci ve Boraya oyuncak oldu :)

Ertesi gün yine yürüyüş ve merdiven ikilisi için annemle evden çıkıp kahve içmeye abimlere gitmeye karar verdik.. Annem sabah 5'te başlayan doğum sancısı üzerine 4 kat merdiven çıkıp bebek görmeye gitmiş, sonrasında akşam 9'da sıklaşan sancılarla hastaneye yatıp gece 1'de beni doğurmuştu.. Aklımda sürekli bu hikaye, hep bir 4. kata çıkma isteği:D

Hava da hafif serin "yağmur yağdı yağacak" haldeyken yola çıktık.. Kızaran yapraklardan topladık, fotoğraflar çektik.. Tam bir hava değişimi oldu bana:) Abimlerde kahvemizi içip eve dönmek için yola çıktığımızda yağmur başlamıştı.. Hemen markete uğradık, yağmur dinmişken de eve döndük...

Mahallemizden Sonbahar halleri =)

Resim yazısı ekle

Eve döndüğümüzde yemek yaptık, yedik.. Murat programa gitti biz annemlerle oturuyorduk.. Her şey yolundaydı.. Derken gece 11 civarı bende yine bir hareketlenme ve kasılma başladı.. Yarım saat, 1 saat derken önceki geceden çok daha şiddetli ağrılar gelmeye başlayınca yine saat tutmaya başladım.. Bu sefer sancı geldiğinde kaskatı kesiliyor, hareket etmekte zorlanıyordum. Öncekilere hiç benzemiyordu yani.. Sancılar sıklaşmaya başlayınca ve hiç azalma göstermeyince bu sefer ben kendim hastaneye gitmek istedim.. Hemen hazırlandık, hastane çantamızı bile yanımıza aldık, ne olur ne olmaz diye:)

***Bu arada sancılar başladığında babam ayva kesmiş, onu yiyorduk.. Bir ara her sancı geldiğinde ağzıma ayva tıktığımı, kendimi onunla sakinleştirmeye çalıştığımı fark ettim :D

Yolda giderken sancılar devam etti, ama sanki biraz daha azalmış şekildeydi.. Hemen acilden giriş yapılıp nöbetçi doktora muayene oldum.. Bebeğin yerine geri gelip tekrar yola girdiğini duyunca bende sancılar azaldı birden sanki:) Açılma ise aynı, hala 1 cm civarında dedi.. NST de çektirdik, aralarda Mercan uyuduğu için biraz uzun sürdü ama yine önceki gibi bu sefer de 3-4 kez düzensiz sancı çıktı.. İlk doğumlar zaten uzun sürdüğü için doktor yatırmayalım, evde beklesin dedi.. ve yine yanlış alarm ile eve döndük... Sonrası ise sabit şekilde devam.. Her gün aynı hafiflikte kasılmalar, ne sancı var ne bir şey.. Rutin market yürüyüşlerimiz dışında evden de çıkmadım son günlerde..

Ertesi gün Yengemler ve çocuklar bize geldi, İncinin elinde iki tane oyuncak, iki tane de Türk Bayrağı çıkartması vardı.. Mercan için getirmiş:) Çıkartmaları göbeğime yapıştırdı "Türk doğacak ya" diyerek.. Getirdiği diğer iki oyuncağı da göbeğime koyup "Mercan hadi gel artık bunları sana getirdim" dedi.. Artık bu kadar teşvik primine Mercan daha fazla dayanamaz diye düşünüyorum :D

İnci Mercan gelsin diye oyuncaklar getirmiş:)

İnci'nin göbeğime yapıştırdığı Türk Bayrakları :)

Bu arada artık 39 da bitti diye arayan soran arkadaşlarımın sayısı arttı.. Herkes merak ediyor hala gelmedi mi diye tabii:) "İçime doğdu şu gün gelecek" veya "rüyamda senin doğurduğunu gördüm" diyenlerin sayısı git gide artıyor:) Herkes bıktı tabii benimle birlikte beklemekten :D

Ayşegül teyzesi de mesaj atanlardan biriydi, hatta Mercan'a bere örmüş, onun fotoğrafını gönderdi.. :) Sağlıkla gelsin de hepsini giysin inşallah =)

Ayşegül teyzesinin hediyesi :)

Murat da bu hafta programlar, sabah iş ve benim sancılar derken bol bol uykusuz kaldı.. Bir de abimle ikisi sanırım iş yerinde üşütmüşler.. Hastalık yorgunluğun üstüne tuz biber oldu.. Her akşam yemek sonrası uyuya kalmaya başladı:)

Yine bir akşam koltukta uyuyan Murat'ı uyandırdım (en azından ben öyle sandım) muz ister misin dedim.. Tamam deyince de bir tane koparıp verdim.. Arkamı dönmemle muzu soyarken uyuması bir olmuş :D

Muz soyarken uyuyakalan yorgun baba adayımız :)

Şimdilik bizde durumlar böyle.. Son zamanlarımın çoğunu hurma yiyerek geçirdim.. Yanına da sevgili göbekdaşım Hazal'ın tavsiyesi üzerine ahududu çayını ekledim:) Oksitosin nerede ben oradayım..