39. Hafta - Gebeler Birliği ve Göbek Dayanışması=)

İnsan her zaman kendini anlayacak, konuşacak birilerini arıyor etrafında:)Tam da böyle bir zamanda çok güzel bir hamile birliğinin içinde buldum kendimi.. Instagram hesabımda önceden beri takip ettiğim ve beni takip eden çok sayıda anne adayı var..Bu hafta onların bir kısmıyla arkadaşlığımızı biraz daha ilerletmiş olduk:) Zaten sürekli birbirimize yorum yapıyorduk, bu hafta başı toplu bir özel mesaj ile birbirimizi daha detaylı tanıma fırsatı bulduk.. Her gün sürekli instagram üzerinden konuşmaya başladık.. Hatta sabahtan akşama kadar konuştuk desem hiç abartmış olmam :) Baktım böyle bir zor olmaya başladı, kızlara bunu whatsapp grubuna çevirmek gibi bir teklifte bulundum. Onlara da mantıklı geldi, o gün bu gündür whatsapp üzerinde 24 saat mesajı hiç bitmeyen 14 kişilik bir grubumuz oldu:)

Hiç görmediğim 13 kişiye bu kadar bağlanacağımı biri söylese inanmaz, hatta "ne boş işler" diye gülerdim:) Ama o kadar aynı durumları paylaşıyoruz ki, tanışmış olmak çok gereksiz bir ayrıntı olarak kaldı=) Aslında hamileliği en ileride olan benim, ama benden önce doğurmaya başladılar bile:) Malum Mercan hala gelmeyi düşünmüyor, hep beraber bekliyoruz.. Bugün "göbekdaş"larımızdan Derya, ikinci çocuğunu dünyaya getirdi.. Tabii sezaryen olduğu için onun günü önceden belli olmuştu, biz de günlerdir onunla beraber bu bekleme heyecanını yaşadık:) Hatta dün gece ve bu sabah doğum başlayana kadar hep konuştuk, destek olmaya çalıştık.. Her ne kadar minik kuzu bizi ve ailesini biraz üzse de bu durumların da en kısa zamanda atlatılacağını umuyoruz.. Bir süre başka bir hastanede ve küvözde kalacak, sonrasında o da annesiyle beraber aramıza katılacak hayırlısıyla.. Dualarımız hep onunla, dile kolay 14 tane gebenin duası da inşallah yeterince kuvvetli olacaktır diye düşünüyoruz:)

Bizim taraftaysa işler aynı.. Hala beklemedeyiz:) Her gece kasılmalarından uyuyamıyor, gündüzler ise gayet sakin ve ağrısız geçiyor.. Gece gelecek sanırım bizim kız aynı benim gibi:) (Doğum saatim 01:05)

38 Haftalık Göbeğimle Ben :)

Son doktor kontrolümüze geçen hafta 13 Kasımda gittik.. Herkes yine benim doktordan sonra hastanede kalıp o gün doğuracağımı ümit ederek beklemeye başlamış tabii:) Bizse o sırada yine rutin muayenemizi yaşıyorduk.. Sularımız yeterli, Mercan'ın boyu yaklaşık 51-52 cm ve kilosu 3150 civarı.. Yola girmeye başlamış ama hala tam olarak gelmeye niyetli değil:) Artık neyi bekliyor, bilemiyoruz:D Yüzünü ise yine göstermemek için ellerini yüzüne kapatıp uyudu:) Dudaklarını biraz da olsa görebildik.. Aynı Murat gibi uyuyor eller kollar yüzünde:)

Resim yazısı ekle

Doktor dışında yine çarşı gezmelerine, yürüyüşlere devam ettim bu hafta da..Çarşıda kocaman göbeğim yüzünden daha da bir dikkat çeker oldum..Hatta geçenlerde yine bir dükkanda iki teyze tarafından kıstırıldım :D "Hey maşallah! Nazar değer kız buna!" ile başlayan konuşma her zamanki gibi bozulan bir suratla "Ay yok canım bu bildiğin erkek göbeği!" lafı ile bitti.. Artık alıştım bu hallere:)

Koca göbeğim ve ben alışverişteyiz.. "Minion" pijama altı kaçmaz:D

Çarşı gezmeleri sırasında kuyumcuda öyle bir şey gördüm ki aklımdan uzun süre gitmeyecek;

Altın kaplamalı emzik yapmışlar:) İnternette daha önce reklam olarak görmüştüm ama kuyumcuda görünce dayanamadım çektim hemen fotoğrafını:) Ben de istiyorum benim kızımın neyi eksik, değil mi ama?:P İnsanlar delirmiş olmalı..

Emziği falan bilmiyorum da, bu hafta babası Mercan için bir uyku arkadaşı almış o bana yetti:) Çook tatlı bir şey, Mercan gelene kadar yine ben oynayacağım gibi görünüyor:D

Çok şanslıyım, etrafım düşünceli insanlarla dolu:) Ama en düşüncelisi benim minik ilk göz ağrım İnci! Bora daha önce bizim evdeki zeka küpünü yanlışlıkla kırmıştı.. Üstünden 1-2 ay geçti ama İnci bunu unutmamış, harçlıklarıyla okul kantininden bana bir zeka küpü almış:) Kuzumm benim o.. Çok iyi bir abla olacak Mercan için, şimdiden belli oluyor..

Kızımın İnci Ablası:)

Bir de Bora abisi olacak kızımın:) Tek çocuk olma hissini pek yaşamayacak onlar sayesinde;)

Kızımın Bora Abisi, çok ciddidir kendileri :)

İki çocuk halasıyım diye boşuna demiyorum, onların yeri her zaman ayrı benim için!..

Bu arada annem bu haftalarda seri üretime geçip patik işine girdi:) Ben de onun ördüklerinin dikişlerini vs. yapıp yardım ettim ona:) Birer tane bana ve Bora'ya, iki tane de Mercan için ördü.. Şu an da İnci'ye bir patik örmekle meşgul:)

Mercan'ın patikleri -1

Baykuşlu Patiklerimm

Mercan'ın patikleri-2

Bora Bey'imizin örgü ayakkabıları:)

Eee, 3 torun sahibi olmak kolay değil :)

Bu hafta sadece bir akşam amcamlara gitmek için evden çıktık, onun dışında hep evdeydim.. Sadece yürüyüş için her gün markete ve çarşıya gitmeye çalıştım.. Öyle evde oturarak normal doğum olmaz.. Hele ki merdiven çıkmadan :) Amcamlara gittiğimiz günün sabahı önce 4 kat çıkıp abimlere gittim, akşam da 5 kat çıkıp amcamlara.. Çok iyi geliyor böyle egzersiz yapmak.. Hem ruhsal hem de fiziksel açıdan rahatlatıyor insanı..

Öyle ki bir gün evden çıkmadım diye stres yaptım, o gece hemen kabuslar geri geldi.. Bütün gece oturmalar, ağlamalar.. Sonucu da dudağımda pek sevimli bir uçuk! Bir sen eksiktin, hoş geldin :)

Böyle olmayacak dedim, her gün mutlaka yürüyüşe çıkmaya gayret ediyorum artık..

Murat'ın kıyafetleri de pek rahat geldi valla:D Her ne kadar göbeğim 2 katı büyüklüğünde görünse de :))

Ve bu da 39 haftamızı bitirmiş olarak son halim..