Kardeş Geliyor, Ailemiz Büyüyor :)

Malum hepimiz aynı evrelerden geçiyoruz,

-Düğün ne zaman?

-Çocuk ne zaman?

-Bu büyüdü, ikinci ne zaman?

-Okul ne zaman?

-Üçüncüyü düşünüyor musun? Dördüncü?? :)

Biz de Mercan'ın 3 yaşını doldurmasıyla "ikinci ne zaman?" evresine geçmiş bulunduk. Tabii ben aynı zamanda çocukla birlikte çalışan bir anne olduğumdan bana bu soru biraz daha az yöneltildi :)

Hatta ben kendim istiyorum dediğimde çok değişik tepkiler bile aldım. Önceden ben istemezdim, tek çocuk iyidir derdim. Kuzenleri var, onlar kardeş gibi büyüyor zaten diye düşünürdüm. Ama baktım ki ne kadar bir arada kalırlarsa kalsınlar, evler ayrı olduğu sürece pek öyle olmuyor o işler.. Evet güzel oynuyorlar, aynı eşyalarla büyüyorlar ama yine de bir kardeşlik değil bu.. 

Zaten Mercan da 2 buçuk yaşında başladı kardeş istemeye ve son 1 senedir başımın etini yedi.. Artık tamam dedim; sen kendin kaşındın :)

Yine ablasında olduğu gibi; 7-8 aylık bir bekleyiş ardından güzel haberi Şubat ayında aldım:)

ve yine aynı süreç... Sabah 8'den gece 2' lere kadar süren bulantılar, kusmalar :/ Hani ikincide farklı oluyordu? Bir ümit bu sefer rahat geçer dedim ama; yok...

İlk 12 haftamla ilgili çok fazla bir şey hatırlamıyorum, pek de istemiyorum :D Bir yandan henüz Mercan'ın haberi yoktu ve ona çaktırmamam gerekiyordu ama ne mümkün!

Yine de derslere devam etmeye çalıştım çünkü kafayı dağıtabilmek en önemlisi bu dönemde. Evde yattıkça daha da kötüleşiyor insan.. Bir şey yemeden, arada bir serumla toparlanarak geçen 3 ay sonunda; yaklaşık 12.haftada çok şükür azaldı bulantılar :)

Mercan'a da bulantılar geçince söylemeye karar vermiştim. Çünkü neden böyle olduğumu merak edip duruyordu; kardeşin sebep olduğunu bilirse pek iyi bir başlangıç olmaz diye düşündüm. Söylemek için 12. Haftayı bekledik. Onu ayrı bir yazı olarak paylaşacağım :)

Şimdilik bizde haberler bu kadar. Fırsat buldukça devamı gelecek..