Fikirbaz Anne

Eylül ayı bizde bol bol özel günlerle dolu, 15 Eylül'den sonra şimdi de 20 Eylül'de sevgili eşim Murat'ın doğum gününü kutladık:) 20 Eylül Cumartesi gününe işlerin yoğunluğundan mesaiye kalarak başladık:) Beni istememelerine rağmen inatla sabah kalkıp ben de gittim onlarla işe.. Zaten bu seferki doğum gününde öyle sürprizler falan yoktu, önceden Murat'la konuşup birlikte dışarıda güzel bir akşam yemeği yeriz diye kararlaştırmıştık.. Daha doğrusu o sürpriz yok diye biliyordu, sürekli birlikte plan yaptığımız için:) Gerçekten de 20 Eylül günü iş çıkışında hazırlanıp Tuzla' ya daha önce çok sevdiğim "Kekik" adlı restorana gitmek için yola çıktık.. Yola çıkarken Mercan yine benim kaburgam üzerinde denemeler yapmaya başladı, sırtıma da vuran ağrı dayanılmaz bir hal alıp bir de üzerine mide bulantısı eklenince iyice tedirgin oldum ve hastaneye gitmeye karar verdik.. Gitmez olaydık:/ Doktoruma yetişemediğimiz için acile gitmek zorunda kaldık. Şikayetlerim...

Gün geçmiyor ki şu hamilelikte yeni bir derdim olmasın:) Son günlerimin en sıkıntı veren durumu : Kabuslar! Kaynak: http://www.lifesitenews.com/ Daha önceki aylarda da buna benzer rahatsızlıklarım olmuştu aslında. Ama bu ay resmen rekora koştum... Enteresan bir şekilde gün içinde oluşan ve benim çok da üzerinde durmadığım ne kadar terslik varsa, hepsi gece rüyamda benimle.. Belki de ben üstünde durmadığımı sanıyorum ama bilinç altı-üstü her ne ise bunları benden önce bir yerlere not ediyor.. En ufak bir kötü düşünce geçmesin aklımdan, hemen senaryo hazır bir şekilde gece rüyamda yaşıyorum.. Evde başka bir iş de yapsam genelde TV açık oluyor, arada bir bakıyoruz.. Geçtiğimiz haftalarda gördüğüm kabuslara dikkat ettim ki; izlemediğim halde sesini bile duysam o anda TV'deki ölüm sahnesi vs. ne varsa o gece kabusumun konusu oluyor! TV olmasa da, yanımda biri o an bilgisayardan bir video mu izledi? Sadece sesini dinlesem veya 1-2 sn'lik bir görüntü görsem yeter..Hemen kab...

Merve&Murat - 6. Yıl Yine o mübarek gün geldi çattı:) Bugün, yani 15 Eylül Pazartesi, sevgili kocam hayatıma gireli tam 6 yıl olmuş.. Yine bir Pazartesi'ye denk gelen 2008 15 Eylül'ünde, ben saçma sapan dertlerle boğuşurken bir anda kocaman bir "GÜLEN YÜZ" giriverdi dünyama :) İyi ki o gün arkadaşım Orçun'un doğum gününe gitmişim, iyi ki o gün tesadüfen Murat da oraya gelmiş..     O güne kadar okulda yalnızca uzaktan tanıdığım, bana laf attıkça sinirlendiğim, inatla benimle uğraşmayı bırakmayan "Süslü" ile gerçek anlamda tanışmış oldum.. Adının Murat olduğunu ve aslında içinde nasıl duygusal bir karakter barındırdığını o gün keşfetmiştim.. Çalınan şarkılardan etkilenip sürekli ağlarken, beni güldürmeye çalışması, o kalabalık içinde yalnız olduğuma inanmışken onun gerçekten yanımda olduğunu hissettirmesi, onu hayatımın geri kalanına yerleştirmeme yetti de arttı bile.. Öyle ki ertesi gün ben kendim aradım Murat'ı, görüşelim diye :) Yanın...

30 Haftamız Bitti:) 15-20 derken zaman ne çabuk geçmiş de 30'lu haftalara gelmişiz?? Artık resmi olarak 30 haftamı doldurmuş bulunmaktayım ve daha bir ciddi hissediyorum sanki kendimi:) Son doktor kontrolüme gittiğimde asistan kızların "30'u geçtin mi?" diye sorması aklımda kalmış olacak ki, iyice havaya girmiş durumdayım! Haftanın başında doktor kontrolümüz vardı, onu zaten ayrıca yazmıştım.. Sonrasında yine programlı bir hafta geçirdim.. Öncelikle ne zamandır aklımızda olan, iş yerinde depoya kaldırdığımız Park yatak ve ana kucağını eve getirdik, Güzelce yıkayıp kurduk yatak odamıza.. En azından odada yatağın varlığına alışmak için iyi oldu :) "Rambo" babamız iş başında:D Yeni yerine alışan park yatağımız Bolca zaman geçireceğimiz ana kucağı  Çarşamba günü eski patronum Emel Hanım'ı ve bebeği Berk'i görmeye gittik:) Evin kokusu hemen değişmiş, kendi dünyasını yaratmış bile küçük adam Berk:) Abisi Mert de artık daha bir büyüm...